බෙස්ට් ලයිෆ් වන්දනා සමඟ - 5 අග්‍රා බලා.

20/10/2012

අග්‍රා බලා………..

 අතර මඟ දර්ශන.

අපි කාන්පූර් සිට අග්‍රා බලා පිටත් උනේ පාන්දර 4.30 ටයි. අපි උදේ තේ පානය කර පිටත් වුනෙමු. උදේ 7.00 ට පමණ අතර මග නවතා පාන්, සම්බල හා අල හොදි සමඟ උදේ ආහාරය ගත්තෙමු. දහවල් වෙනවිට මඟ දෙපස දිගටම ගඩොල් පෝරණු තිබෙනු දක්නට ලැබුණි. වෙල්යාය වල්, කෙත් වතු, විශාල තණ බිම් , දක්නට ලැබුණි. 

                                                                    ගීත ගායනයක්. 

මේ අතර ඊයේ කෝසම්බිය බලා ගමන් ගත්දී කෙරුණු එකිනෙකා හඳුනා ගැනීමේ වැඩ සටහන ගැන ලියන්නට සිතුනි.

 මේ වැඩ සටහන ඉතාම වටිනා වැඩ සටහනක් බව කියනු කැමැත්තෙමි. වන්දනාවට සහභාගී වූ අප සැම ලංකාවේ සෑම පලාතකින්ම පැමිණි අය වෙමු. එක් එක් වයස් කාණ්ඩ වල අය වීමු. එක් එක් රැකියාවල නියතු වූවෝ වෙමු. මේ හැම දෙනෙක් ම විවිධ අදහස් ඇති අය වීමු. මේ හඳුනාගැනීමේ වැඩ සටහනෙන් පසුව අපි  එකි නෙකා ගැන දැන ගත්තෙමු. ඊට පසුව ඒ අය ගැන ගෞරවයකින් බලන්නට හැකි වූ බව කිව යුතුමය. කෙනෙක් තේ දළු කඩන්නෙකු විය, කෙනෙක් දහම් පාසැල් ගුරු මෑණී කෙනෙකි, කෙනෙක් විදුහල්පතිනියකි, කෙනෙක් විශ්‍රාමික හෙදියකි, කෙනෙක් විශ්‍රාමික දුරකතන ක්‍රියා කරවන්නියකි, කෙනෙක් කළමණාකාරිනියකි, කෙනෙක් ගුරුමෑණී කෙනෙකි, කෙනෙක් හමුදා නිළධාරියෙකි , කෙනෙක් ගෘහණියකි, මේ හැම දෙනෙක්ම එකම පවුලක් සේ එක් වූයේ මේ හඳුනා ගැනීමේ වැඩ සටහනෙන් පසුවය. ඒ ගැන බෙස්ට් ලයිෆ් ආයතනයටත්, අජිත් මහතා හා කීර්ති පුතාටත් මගේ ආදර ස්තූතිය පුදමි.

 මා මෙසේ කියන්නේ කෙනෙක් ගේ ඇගේ හැපී තව කෙනෙකුට අසන්නට ලැබුනේ හොඳක් නම් නෙමෙයි. නමුත් මේ දිනයෙන් පසුව එවැනි සිද්ධියක් ඇති නොවුණු නිසාය. ඒ අපි එකිනෙකා තේරුම් ගෙන ඒ අනුව හැඩ ගැසුණු නිසා ය. බොහෝ අම්මලා ඉතාම අහිංසක අය ය. සිරිපා ගමේ සිට, ගිලීමලේ සිට තේ දළු කඩා මුදල් එකතු කරගෙන මේ ගමන ඇවිත් තිබුණි. විදෙස් මුදල් පරිහරණය වත් හරි හැටි නොදැන සිටි අය ය. අපිට ඒ අයට හැකි පමණින් උදව් වීමට හැකිවීම එක් අතකින් අප ලැබූ පිනකි. මේ අය රවටා ගැනීමට බලා සිටි අයගෙන් අප කිහිප විටක් මේ අයව බේරා ගත්තෙමු. අප කණ්ඩායමේ නායක තුමා ද ඉතාමත් විමසිල්ලෙන් සිටි නිසා අප කාටත් මේ අයගෙන් කරදරයක් නොවුණි.

Dr. B.R. Ambedkar

 අම්බෙක්කාර් තුමාගේ බෞද්ධ විහාරය.

අපි සවස හතරට පමණ අග්‍රා නගරයට ආවෙමු. අපි මුළින්ම පැමිණියේ අම්බෙක්කාර් තුමා විසින් ඉඳිකරන ලද අග්‍රාවේ ඇති එකම බෞද්ධ පන්සල වෙතටයි. ඉතාම කුඩා විහාරයකි. බලා ගන්නේ ස්වාමී කෙනෙකි. එතුමාට මහත් පින් අත්වේවා! නෙතට රසඳුනක් වූ එකම විහාරය තව දීර්ග කාලයක් බලා කියා ගන්නට එතුමාට දීර්ඝායුෂ ලැබේවා! පැතුවෙමි. මේ කුඩා සුන්දර විහාරය අපි වන්දනා කලෙමු.

http://en.wikipedia.org/wiki/B._R._Ambedkar

බීම් රාවෝ රාම්ජී අම්බෙක්කාර් තුමා 1891 අප්‍රියෙල් මස 14 දින ඉතාම දිළිඳු පවුලක දහහතරවන දරුවා ලෙස උපත ලැබීය. මධ්‍ය ප්‍රදේශයේ මහාර් නම් කුලයක උපන් ඔහු ඉන්දියාවේ භ්‍රාහ්මණයන් විසින් කොන් කරනු ලැබීය. දිනක් ඔහු නාන තොටුපලේදී ඉතා දරුණු ලෙස හිංසනයට ලක්විය. ඒ භ්‍රාහ්මණයන් නාන තැනක නාන්නට යෙදුනු බැවින් පහර කෑමට ලක්විය. නමුත් ඉතාම දුක් මහන්සියෙන් ඉගෙන ගෙන ඉතාම ඉහල තලයකට එන්නට ඔහු සමත් විය. බොම්බායේ විශ්වවිද්‍යාලයෙන් උපාධිය ලබා ඇමෙරිකාවට ගොස් ඉතිරි විභාග සමත්වෙන්නට තරම් දක්ෂයෙක් විය. පසුව එන්ගලන්තයේ දී නීතියද හදාරා ආපසු ඉන්දියාවට පැමිණ පහත් කුලවල අයට නීති උපදෙස් දෙමින් දේශපාලනයට පිවිසියේය.

අති පූජ්‍ය හම්මැල්ලව සද්ධාතිස්ස හිමියන් මුණ ගැසීමෙන් පසුව බෞද්ධයෙක් ලෙස 1950 සිට බොදු දහම හදාරා 1956 දී නිත්‍ය පංච ශීලය සමාදන්වී 500,000 පිරිස සමඟ බොදු මගට පිවිසියේය.  අම්බෙක්කාර් තුමා වටා විශාල බෞද්ධයින් පිරිසක් එකතුවන්නට විය. මෙය ගාන්ධී අනුගාමිකයින්ට මහත් හිසරදයක් විය. මේ නිසා ක්‍රමයෙන් එතුමාව රවටා ගාන්ධි අනුගාමිකයින් එම පක්ෂයට එතුමාව එක් කරගත්තේය. 

ඉන්දීය පාර්ළිමේන්තු පනත් සැකසීමේ ප්‍රධානියා ලෙස ඔහු කටයුතු කලේය. සැමට සම අයිතිය බොදු මගේ යමින් සිටි එතුමාගෙන් ඉන්දියාවට ලැබුණු මහත් දායාදයකි.  එතුමා විසින් ආරම්භ කල විහාරය   අපි සැදැහැ සිතින් වන්දනා කලෙමු. ඉන්දියාවේ සෑම ප්‍රදේශයකම එතුමාගේ පිළිරූ දුටුවෙමු.   සැම ප්‍රදේශයකම පාහේ එතුමා නමින් ඉන්දියාවේ පාසැල් හා නීති විද්‍යාල මෙන්ම විශ්ව විද්‍යාලයන්ද පිහිටුවා අදටත් ඉන්දීය ජනයා එතුමාට ගරු බුහුමන් දක්වති.

 

 1956 දෙසැම්බර් වන දින අවුරුදු හැට පහක් ආයු වළදා දිල්ලියේදී එතුමා මෙලොව හැර ගියේය. වරින් වර පහළවන බෝසත්තුමෙක් ලෙස ඉන්දියානු ජනයා අදත් එතුමාව ගෞරවයෙන් සිහි කරති.

අපි තවත් අග්‍රාවේ ප්‍රසිද්ධ ස්මාරකයක් දුටුවෙමු.  ඒ ටාජ්මහලයි. ඒ ගැන විස්තරයක් මෙහි නොලියමි.  ඈතින් සිට නැරඹූවද ටාජ්මහල මනරම් දර්ශණයක් බව නොකියාම බැරිය. 

 ටජ්මහල

ඊට පසුව රතු බලකොටුව නම් මෝගල් අධිරාජ්යෙකු වූ සාජහාන් රජ තුමා විසින්ම  කරවන ලද බලකොටුව ද  පිටතින් නැරඹුවෙමු. 

 රතු බලකොටුව

  මෙහිදී අපට පාවහන් මිලදී ගැනීමට හැකිවිය. අග්‍රා වල පාවහන් හා ගමන් මළු ලාබෙට ගත හැකිය. හැබැයි කපටි ඉන්දියන් වෙළඳුන් ගෙන් ඔබ පරිස්සම් විය යුතුයි. ඒ ගැන අප කළමණාකාර තුමා කලින්ම පැහැදිලි කල නිසාවෙන් අපට කරදරයක් නොවිණි.

 

රාත්‍රී හත පමණ වෙනවිට අපි අග්‍රාවේ ඩිලුක්ස් ප්ලාසා හෝටලයට පැමිණියෙමු. හැමදාම වගේ තේ පානයෙන් පසුව රාත්‍රී ආහාරය පිළියෙල විය. හෝටලය ඉතාම පිරිසිදු අලංකාර නවාතැනකි. සුව පහසුව නින්දට වැටුනෙමු.

ඊලඟට  අපි යන්නෙ සංකස්සෙටයි.