Thursday, March 5, 2015

ථේර ගාථා 32



සද්ධර්මය දන්නා භික්ෂුව උතුම් ලෙස සලකන්නේ කාන්තාවන්ගෙන් ඈත් වී සිටීම ම යි.  මං එදා ආරණ්‍යයෙන් ගමට ඇවිත් ගෙදරට ගියා. නමුත් යහනෙන් නැගිට මං පිටත් වෙලා ගියේ කිසිම දෙයක් නො කියාම යි. මගේ නම "පෝසිය" 


මේ වනාහී පෝසිය නම් වූ  රහත් මුණිඳුන් වදාළ ගාථාවයි.

No comments:

Post a Comment

ධම්ම පදය - බාල වග්ගය 71 ගාථාව

      න හි පාපං කතං කම්මං – සජ්ජු ඛීරං’ ව මුච්චති ඩහන්තං බාලමන්වේති – භස්මච්ඡන්නෝ’ව පාවකෝ පවිටු කෙනා කරනා පව් – මීකිරි මිදෙනා වේගෙන් සැණෙකින...