ථේරි ගාථා

ගාථා හතර බැගින් වදාළ කොටස.
(චතුක්ක නිපාතෝ)

භද්දාකාපිලානි තෙරණිය ගේ ගාථා

63.මහාකාශ්‍යප  ශ්‍රාවකයන් වහන්සේ බුදු සමිඳුන් ගේ දායාදයක්. බුදු සමිඳුන් ගේ පුත්‍ර රත්නයක්. සමාහිත සිත් ඇති උන්වහන්සේ පෙර ගතකල ජීවිත ගැනත් ,ස්වර්ගය ගැනත්, අපාය ගැනත් දිවැසින් දකිනවා.

64. උන්වහන්සේ ඉපදීම ක්ෂය වෙල අරහත්වයට පත්වෙලා ඉන්නෙ. ත්‍රිවිද්‍යාව ලබාගෙන ඉන්නෙ. උන්වහන්සේ සැබෑවටම භ්‍රාහ්මණයෙක්.

65. භද්දාකාපිලානි ත් ඒ වගේමයි. ත්‍රිවිද්‍යාව ලබාගෙන ඉන්නෙ. සේනා සහිතව මාරයාව පරදා ඉන්නෙ.  දැන් ඈ දරාගෙන ඉන්නෙ අන්තිම සිරුරයි.

66. අපි දෙන්නම මහණ වුණේ සන්සාරේ ආදීනව දැකලයි. අපි දෙන්නම දමනයට පත් වුණා. අරහත්වයට පත්වුණා. සිසිල් වුණා. නිවුනා.

මේ වනාහී භද්දාකාපිලානි නම් මහරහත් මෙහෙණිය වදාළ  ගාථාවන්ය.


Son of the Buddha and his heir is he, Great Kassapa — his mind serene, collected. Vision of previous lives is his, Heaven and hell he penetrates. The ceasing of rebirth he has obtained, And supernormal knowledge he has mastered. With these three knowledges possessed by him He is a brahman true, of threefold knowledge. So has she, too, Bhadda the Kapilani, gained for herself The threefold knowledge and has vanquished death. Having bravely vanquished Mara and his host, It is the last formation of a body that she bears. Seeing the world's deep misery, we both went forth And are now both free of cankers, with well-tamed minds. Cooled of passions, we have found deliverance; Cooled of passions, we have found our freedom.