බුදු සසුනේ උදාර චරිත - යසෝදරා cont..

12. තම දිවි දකිනා – එකම ඇසක් සේ – හිමිසඳු රැුකගත් යසෝදරා… යසෝදරා…
පණ නළ රකිනා – හදමඬලක් සේ – හිමි තනියට සිටි යසෝදරා… යසෝදරා…
හැම දුක විඳිනා – සුසුම් පොදක් සේ – දැවටී සිටි ඔබ යසෝදරා… යසෝදරා…
සයුරට වදිනා – නෞකාවක් සේ – එතෙර බලා ගිය යසෝදරා… යසෝදරා…

13. සිදුහත් කුමරුන් – අතිනත ගත් දා – සොඳුරු සිහින මැවු යසෝදරා… යසෝදරා…
සිඟිති පුතෙකු මව් – කුසින් දරා ගෙන – සෙනෙහස වැඩුවා යසෝදරා… යසෝදරා…
බෝසත් හිමි හට – පෙරුම් පුරා ආ – ප‍්‍රිය බිරිඳයි ඔබ යසෝදරා… යසෝදරා…
ගෙවනා සසරේ – අවසන් භවයට – ආ වග නොදුටුව යසෝදරා… යසෝදරා…

15. රාහුල පුතු ඔබ – තුරුලේ රඳවා – සැතපී සිටි විට යසෝදරා… යසෝදරා…
තම හිමිසඳ දොර – කවුළුව අසලින් – ඔබ දකිනා විට යසෝදරා… යසෝදරා…
සිහිනෙන් වත් හිමි – යන බව නුදුටුවෙ – කිසි වරදක් නැති යසෝදරා… යසෝදරා…
ඇයි ද කියන් මට – යසෝදරාවෙනි – අවදි නොවුනෙ ඇයි යසෝදරා… යසෝදරා…

16. හිමිදිරියේ ඔබ – සිඟිති දරු ද ගෙන – හිමිසඳ සෙව්වා යසෝදරා… යසෝදරා…
මෙතුවක් කල් ගිය – සසර පුරා ආ – කොහිද ගියේ හිමි යසෝදරා… යසෝදරා…
පෙරුම් පුරාගෙන – ආ භව ගමනේ – එකට ම ගිය ඔබ යසෝදරා… යසෝදරා…
සිහිසන් නැති වී – හඬා වැටුණු ඔබ – තනිවුණා ද දැන් යසෝදරා… යසෝදරා…

17. වැළපෙන විට ඔබ – පෙම තුරුළට ගෙන – හිමිසඳ නොමැතිව යසෝදරා… යසෝදරා…
සිහින ලොවක ඇති – සිතුවම් විලසට – බොඳ වුණා ද ඔබ යසෝදරා… යසෝදරා…
සිඟිති රහල් පුතු – දකිනා විට ඔබ – කුමක්ද සිතුණේ යසෝදරා… යසෝදරා…
සකල සතට නිති – සෙත සළසන්නට – ගිය වග නොදැනුණි යසෝදරා… යසෝදරා…

18. වනයේ වල් වැද – තාපස වෙස් ගෙන – බවුන් වඩයි හිමි යසෝදරා… යසෝදරා…
සළු පිළි අබරණ – ඉවත දැමූ ඔබ – කහවත් හැන්ඳා යසෝදරා… යසෝදරා…
එක වේලක් හිමි – වළඳන බව දැන – එක් වේලක් ගත් යසෝදරා… යසෝදරා…
රුක් සෙවණේ හිමි – සැතැපුණු බව දැන – බිම සැතැපී සිටි යසෝදරා… යසෝදරා…

19. පෑව සෙනේ ලොව – සිහින කුමාරිය – ඔබ මිස වෙන නැති යසෝදරා… යසෝදරා…
රෑක දවාලක – හිමි නොමැතිව සිටි – සෙවණැල්ලයි ඔබ යසෝදරා… යසෝදරා…
නේක දරා දුක – සෝක සිතින් ගෙන – ආල වැඩූ ඔබ යසෝදරා… යසෝදරා…
ආදරයේ රන් – පුදසුන අභියස – පුදන කිරුළ ඔබ යසෝදරා… යසෝදරා…

20. සත් වසරක් තෙර – නොපෙනෙන අහසේ – ඈත බලා සිටි යසෝදරා… යසෝදරා…
හිමිසඳ යළි එහි – වඩිනා විට ඔබ – ඇයි දෝ නාවේ යසෝදරා… යසෝදරා…
වාවාගන්නට – බැරි තරමේ දුක – තිබුණ නිසාවෙද යසෝදරා… යසෝදරා…
භවයෙන් භවයට – සෙනෙහේ කඳුළු මැද – තෙමී ගියාවෙද යසෝදරා… යසෝදරා…

21. දොර කවුළුව අසළින් – ආයෙත් සැරයක් – නම ඇසෙනා විට යසෝදරා… යසෝදරා…
සත් වසර පුරාවට – නෑසුන එ් හඬ – යළි ඇසෙනා විට යසෝදරා… යසෝදරා…

දෑස විවර කොට – අවදිව සැණෙකින් – බැලූවේ කොහොමද යසෝදරා… යසෝදරා…
හිමිසඳුගේ සිරි – පතුල් වැළඳ ගෙන – වැඳ වැටුණා ඔබ යසෝදරා… යසෝදරා…

22. රාහුල පුතු හට – දායාද ගෙනෙන්නට – පිය හිමි වෙත යැවු යසෝදරා… යසෝදරා…
ශ‍්‍රමණ පුතෙකු වී – එහි නැවතුණ විට – ආයෙත් හැඬුව ද යසෝදරා… යසෝදරා…
සත් වසර පුරාවට – නොලැබුණු සෙනෙහස – දුන් රාහුල පුතු යසෝදරා… යසෝදරා…
වෙන් වී යනවිට – සසරේ තිබෙනා – දුක දුටුවද ඔබ යසෝදරා… යසෝදරා…

23. තම හිමිසඳ වැඩි – නිවනට යන මග – යන්නට සිතුණ ද යසෝදරා… යසෝදරා…
කිඹුල්වතේ සිට – සුළුමව් සමඟින් – පැවිදි වෙසින් ගිය යසෝදරා… යසෝදරා…
පා ගමනින් එ් – විසල් පුරට ඔබ – යන විට වෙහෙසී යසෝදරා… යසෝදරා…
සියුමැලි පා යුග – පුපුරා ගිය විට – හැඬුවෙ නැත්තෙ ඇයි යසෝදරා… යසෝදරා…

24. භික්ෂුණියන් වෙන්නට – අවසර ඉල්ලා – නොලැබී ගිය විට යසෝදරා… යසෝදරා…
වෙහෙරේ දොරටුව – අසලට විත් ඔබ – ආයෙත් හැඬුවා යසෝදරා… යසෝදරා…
තවදුරටත් මේ – සසරේ එක් වී – යන්නට බැරි වග යසෝදරා… යසෝදරා…
තේරුණ විට ඔබ – හෙලූ සුසුම් කඳ – සුළඟට ඇදුණා යසෝදරා… යසෝදරා…

25. ළබැඳි සෙනෙහෙ මත – වැඩුණු ආල සිත – පිනට ම යොමු කළ යසෝදරා… යසෝදරා…
එක් වෙන දේ හැම – වෙන් වී යන වග – තේරුම් ගිය විට යසෝදරා… යසෝදරා…
අසනා විට එ් – සම්බුදු බණ පද – භවයෙන් මිදුණා යසෝදරා… යසෝදරා…
කඳුලින් පිරි මේ – සසරෙන් එතෙරට – වැඩියේ පින් ඇති යසෝදරා… යසෝදරා…

26. ආදරයේ රන් – කිරුළ දරාගෙන – පෙරුම් පුරා ආ යසෝදරා… යසෝදරා…
හිමිසඳ බුදු වී – දහම් දෙසන විට – කඳුළු පිස දැමූ යසෝදරා… යසෝදරා…
දරා කසා වත – භික්ෂුණියක ලෙස – නිවන් මගේ වැඩි යසෝදරා… යසෝදරා…
ආදරයෙන් අපි – වඳිනෙමු සැමදා – ඔබ ම යි අපගේ යසෝදරා… යසෝදරා…
ආදරයෙන් අපි – වඳිනෙමු සැමදා – ඔබ ම යි අපගේ යසෝදරා… යසෝදරා…
ආදරයෙන් අපි – වඳිනෙමු සැමදා – ඔබ ම යි අපගේ යසෝදරා… යසෝදරා…

සසර පුරා මහබෝසතාණන් වහන්සේ ගේ සෙවනැල්ල සේ පෙරුම් දම් පුරා පැමිණි යසෝදරාවන්ට උපහාර පිණිස පූජනීය කිරිබත්ගොඩ ඤාණානන්ද ස්වාමීන් වහන්සේ විසින් රචිත කාව්‍ය පංතියකි.