කිඹුල්වත් පුර අතර මග - දුර්ගා පූජාව

අද ලියන්නේ වෙනස්ම දෙයක් අපි කිඹුල්වත් පුරේ යන අවස්ථාවේ මහ මඟදී දුර්ගා මෑණියන්ට ඉන්දියානුවන් පවත්වන පූජාව පවත්වන දිනයයි. මගතොටදී නොයෙක් ප්‍රමාද වීම් උනේ නම් මේ පූජාව නිසා. පැය ගානක් එකම තැන බලා ඉන්න උනා මේ කට්ටියගෙ නැටුම් ගැයුම් ඉවර වෙනකල්. 

බොහොම භක්තියෙන් පැය ගනන් නටනවා. එකම ගීත හැම තැනම ඇහුනේ. ටිකක් වෙලා බලාගෙන ඉන්නකොට මටනම් හිතුනේ කඳ කපාපු පනුවො නලියනවා වාගේම තමා.  එකම විදිහට එකම තාලෙට පැයගානක් නටමින් යනවා. පාරවල් වල ඉන්න අය හෝන් එකක් වත් ගහන්නෙ නෑ. ඒ අයට ඉඩ දීල ඉන්නවා මේ පූජාව ඉවර වෙන කල්ම.

 අවසානේ දුර්ගා මෑණියන් ව ජලයෙන් නහවා පූජාව ඉවර කරන්නෙ.

මේ වාගේ දේවල් බුද්ධ කාලෙත් තිබුනා. අද වාගේ දවසක අප බොහොම ආදරෙන් සිහිපත් කරන සැරියුත් මුගලන් දෙනම මේ වාගේ නාට්‍ය සංදර්ශනයකට ගිහින් තමයි ඒ ගැන කලකිරී  අස්සජී තෙරුන් හමුවේ දහම් අසා බුද්ධ සාසනයේ පැවිද්ද ලැබූවේ. මේ දෙන්නාටම හිතුනා මේක නෙවෙයි ජීවිතේ, මීට වඩා දෙයක් තියෙනවා කියල. කොච්චර ආශ්චර්‍ය මත් ද? මේ සඳහා මහමගදී හමුවූ අස්සජී තෙරුන්ගෙන් අසනා ලද දහම් පද භාගෙට පවසත්දීම සෝවාන් වුන උපතිස්ස පරිභ්‍රාජකයා තම යහළුවාව සොයාගොස් මේ ධර්මය පවසනවා. ඊට පස්සෙ උපතිස්ස, කෝලිත ත් සමඟින් වේළුවනාරාමයට බුදුන් දකින්න එනවා.  මේ අවස්ථාවේදී බුදුන් වහන්සේ මේ එන්නේ මාගේ සාසනයේ අග්‍ර ශ්‍රාවක දෙනමයි කියා පවසා සිටියා.  

මේ උතුම් රහතන් වහන්සේලා දෙනම බුදු සසුනේ අග්‍ර ශ්‍රාවක දෙනම ලෙස තනතුරු ලබන්නේ අද වැනි උතුම් පොහෝ දිනකයි.

 මේ ටිකේ මදක් අසනීපෙන් ඉන්නෙ. ඒ නිසා අද සිල් සමාදන් උනෙත් ගෙදර ඉඳල. වෙනදා වාගෙ මගෙ සටහන් අද දමන්න වෙන්නෙ නෑ. ඒ ගැන සමාවෙන්ට ඕනෙ. ඉක්මනින්ම ඒවා ටික දමන්නම්. මේක කලින් ලියා තිබූ නිසා අද දමන්න සිදු උනා. සැමට තෙරුවන් සරණයි!