8. Asubhānupassiṃ viharantaṃ, indriyesu susaṃvutaṃ
Bhojanamhi ca mattaññuṃ, saddhaṃ āraddhavīriyaṃ
Taṃ ve nappasahati māro, vāto selaṃ ’va pabbataṃ.
අසුභානුස්සිං විහරන්තං - ඉන්ද්රියේසු සුසංවුතං,
භෝජනම්හි ව මත්තඤ්ඤුං - සද්ධං ආරද්ධ වීරියං,
තං වෙ නප්පසහති මාරො - වාතො සෙලං ව පබ්බතං
රූපාදී අරමුණු අශූභ වශයෙන් සලකමින් , ඉන්ද්රිය සංවරයෙන් යුතුව , කෑමෙහි පමණ දැන , සදැහැතිව , සම්පූර්ණ වීර්ය ඇතිව වසන පුද්ගලයා, වාතයට ගල් පර්වතයක් නොසෙල්විය හැක්කා සේ කෙලෙස් මාරයාට ද සෙලවිය නො හැක.
One who foulness contemplates,
whose faculties are well-restrained,
in food does moderation know,
is full of faith, who's diligent:
that one no Mara overthrows,
as wind does not a rocky mountain.
Explanation: Those who dwell on the unattractiveness of sensual enjoyment, and live with the senses well guarded, and are moderate in eating, they are devoted to the Teaching and to persistent methodical practice.
Such persons are not overpowered by emotions just as a rocky mountain is not shaken by the wind.
No comments:
Post a Comment